Lowingo

Hallo, mijn naam is LOWINGO - ik ben een slechtvalk! Samen met mijn vrienden LO & WA - de mascottes van schoenenfabrikant LOWA - reis ik de hele wereld over en bezoek ik samen met hen allerlei plaatsen. Dankzij mijn vliegkunsten reizen we razendsnel van A naar B.

De slechtvalk beschermen

De slechtvalk heeft eigenlijk niet veel nodig om gelukkig te zijn: Voldoende voedsel en een rustige en veilige plek om te broeden. Dat zijn meestal rotspartijen, maar als die er niet zijn, broedt hij soms op wolkenkrabbers of in boomholtes, zoals in Noord-Amerika of Australië. In andere gevallen zoeken ze ook een of twee roofvogelnesten op. Dit is een soort nest waarin roofvogels hun jongen grootbrengen. Omdat de slechtvalk zo zuinig is, is hij bijna overal ter wereld thuis. Alleen Antarctica, IJsland, de Caribische eilanden en Nieuw-Zeeland blijven buiten beschouwing. Daarmee is het de meest verspreide vogel ter wereld. Eigenlijk ideale omstandigheden voor een zorgeloos leven. Toch?

Helaas niet! De slechtvalkpopulatie - d.w.z. het aantal soorten slechtvalken - nam vanaf de jaren 1970 tot het begin van de jaren 1980 wereldwijd plotseling af. Waarom? Daar zijn verschillende redenen voor. Experts geloven dat drie van deze redenen primair verantwoordelijk zijn voor het uitsterven van de soort.

1. Slechtvalken zijn vogeljagers en er zijn niet veel vogels die niet af en toe op hun menu staan. In Centraal-Europa behoren kraaien, lijsters en duiven tot de meest voorkomende prooien. Dit gaf de slechtvalk een zeer slechte reputatie, vooral onder duivenfokkers. Om hun eigen dieren te beschermen, werden de jagers zelf opgejaagd of werd het nest geplunderd.

2. Jagers plunderden ook de nesten van slechtvalken. Hun doel was echter anders: ze wilden de jongen grootbrengen en trainen en de slechtvalken gebruiken als jachthulp voor hun eigen jacht op gevederde of andere wilde dieren.

3. De gevaarlijkste bedreiging voor de slechtvalkpopulatie waren echter bepaalde pesticiden die in de landbouw werden gebruikt om insecten ervan te weerhouden de planten op te eten. Zoals je weet, eten slechtvalken vogels. Vooral vogels die insecten eten. Dus de slechtvalken aten vergiftigde vogels als voedsel en vergiftigden zichzelf. Een gevolg van deze vergiftiging was dat de eieren een zeer dunne schaal hadden en zeer snel braken tijdens het broeden. Omdat slechtvalken maar één keer per jaar broeden, werd het aantal levende slechtvalken merkbaar kleiner.

Tot het einde van de jaren 1970 was er geen enkele slechtvalk meer te vinden in Denemarken, Polen, Nederland, België, Luxemburg en de voormalige DDR. Ze werden daar dan ook als uitgestorven beschouwd. In Scandinavië, de Bondsrepubliek Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk waren nog maar heel weinig paartjes over. Er waren ook geen slechtvalken meer ten oosten van de Rocky Mountains in de VS.

Alleen door het verbieden van deze speciale bestrijdingsmiddelen, de intensieve bescherming van broedplaatsen, waarvan sommige tijdens het broedseizoen werden bewaakt, en talrijke herintroductieprogramma's kon de populatie zich eind jaren zeventig, begin jaren tachtig herstellen. Tegenwoordig leeft de slechtvalk weer bijna overal waar hij voor het zogenaamde "pesticidenverhaal" ook leefde. De soort wordt nu als stabiel beschouwd en staat niet meer op de Rode Lijst van bedreigde dier- en plantensoorten. Toch wordt de soort nog steeds streng beschermd. Ze mag immers niet opnieuw op de rand van uitsterven staan.

LOWINGO

LOWA steunt de projecten voor het behoud van diersoorten van het WWF, het "Wereld Natuur Fonds", met de verkoop van de pluizige LOWINGO slechtvalk. Natuurbehoud, het behoud van habitats en het behoud van wilde dier- en plantensoorten zijn de kernthema's van de natuurbeschermingsorganisatie, die een van de grootste ter wereld is. Het WWF is al meer dan 50 jaar actief en is inmiddels in meer dan 100 landen actief. De natuurbeschermingsorganisatie voert momenteel in totaal 1300 projecten uit voor het behoud van biologische diversiteit. Het doel van het WWF is om de wereldwijde vernietiging van natuur en milieu een halt toe te roepen en een toekomst te creëren waarin mens en natuur in harmonie kunnen samenleven.