Het startpunt van hun expeditie was de stad Verbania aan de westelijke oever van het Lago Maggiore op 193 meter boven zeeniveau. Van daaruit baanden Jacqueline, Laila en Loui zich een weg over verlaten oude paden door het dunbevolkte Val Grande National Park en kregen ze een voorproefje van het avontuur waar ze op hoopten in het hooggebergte. Ze leefden in totaal 1,5 week volledig zelfvoorzienend in een tent in expeditiestijl met hun bagage, eten, uitrusting, fotoapparatuur en natuurlijk proviand voor Loui de hond. De reis kwam tot een abrupt einde in Macugnaga door een onweersbui. Een korte onderbreking veranderde snel in drie weken van permanent slecht weer, waardoor de beklimming van het hooggebergte niet mogelijk was en de expeditie moest worden geannuleerd.
Jacqueline, Laila en Loui keerden op 24 augustus 2019 terug naar Duitsland na slechts ongeveer 70 kilometer te hebben afgelegd, maar bijna 5.000 hoogtemeters.
Een droom in roze
"We vertrokken om 6 uur 's ochtends. We hadden een smal weervenster en slechts deze ene poging om de top te bereiken."
- Jaqueline Fritz|LOWA ACTIVE Team
De kans om de top te bereiken was half zo groot, omdat er al zware mist was voorspeld voor de vroege namiddag, wat zou betekenen dat we moesten terugkeren. Sterker nog, na ongeveer driekwart van de route kwam de gevreesde mist opzetten en moesten ze afbreken, omdat ze nog een lange weg terug hadden met de ontmanteling van de vaste touwen voor de boeg. Een beetje weemoedig moesten ze de Dufourspitze achter zich laten, maar ze gebruikten de volgende dagen om in totaal vijf vierduizenders te beklimmen en Jacqueline kan nu eindelijk het vakje voor haar langverwachte project afvinken: Monte Rosa is niet langer een rooskleurige droom.
De reis begint...
Alle voortekenen stonden op groen toen de twee vrouwen en hond Loui op 12 juli 2020 op weg gingen naar Italië. De weersvoorspellingen waren uitstekend, de grenzen waren weer open en de hutten waren geboekt. Ze zouden eindelijk kunnen voltooien wat hen in augustus 2019 was geweigerd vanwege het slechte weer: de noordelijke Italiaanse Alpen en de aangrenzende Walliser Alpen oversteken en beklimmen. Maar eerst het belangrijkste.
Zomer 2019: onweer in het paradijs
Zomer 2020: 5 keer topvreugde(n)
Omdat een beklimming vanuit Macugnaga niet mogelijk was vanwege het coronavirus, konden ze hun route van 2019 niet één op één voortzetten en vertrokken ze op 12 juli vanuit Alagna richting het hooggebergte. Op een hoogte van ongeveer 2500 meter leefden ze de eerste dagen zelfvoorzienend in een tent en gebruikten ze de tijd om te acclimatiseren voordat ze de Rifugio Capanna Giovanni Gnifetti (3647 m) in de Aostavallei bereikten, waar ze de twee lokale berggidsen Andrea Pierettori en Nicola Degasparis ontmoetten, die hun touwteam zouden aanvullen.
Vanaf dat moment klommen ze met z'n vijven over de Lys-gletsjer naar de hoogste hut van Europa, de Margherita-hut. De spectaculair gelegen hut op de top van de Signalkuppe (4.554 m) is het startpunt voor talrijke tochten op grote hoogte in de Walliser Alpen, waaronder de Dufourspitze op 4.634 meter, de hoogste top van Zwitserland.
De volgende dag al hadden Andrea, Nicola en Jacqueline hun zinnen gezet op deze machtige berg en daarom hadden de twee berggidsen meteen vaste touwen uitgezet om de beklimming en afdaling voor het touwteam gemakkelijker te maken.
De kans om de berg te bereiken was half zo groot, want er was al zware mist voorspeld voor het begin van de middag, wat zou betekenen dat we moesten omkeren. Sterker nog, na ongeveer driekwart van de route kwam de gevreesde mist opzetten en moesten ze afbreken, omdat ze nog een lange weg terug hadden met de ontmanteling van de vaste touwen voor de boeg. Een beetje weemoedig moesten ze de Dufourspitze achter zich laten, maar ze gebruikten de volgende dagen om in totaal vijf vierduizenders te beklimmen en Jacqueline kan nu eindelijk het vakje voor haar langverwachte project afvinken: Monte Rosa is niet langer een rooskleurige droom.