Dit citaat stelt ons voor een groot probleem bij het ontwikkelen van kinderproducten. Dit komt omdat ze meestal worden gemaakt door "grote mensen" die er zeker van zijn dat ze weten wat goed is voor kinderen. Bovendien worden deze dingen meestal gekocht door "grote of zelfs heel grote mensen" die precies weten wat kinderen nodig hebben.
Het beste voorbeeld hiervan zijn schooltassen. Deze worden meestal door hun grootouders aan kinderen gegeven als ze naar school gaan. De beslissing is meestal gebaseerd op de prijs. Dat er vaak modellen zijn die bijvoorbeeld een onpraktisch draagsysteem hebben, maakt helemaal niets uit.
Dat komt omdat we niet meer weten wat we als kind wilden. Dat is nogal een bewering die ik doe, want als kinderchirurg moet ik het me wel heel gemakkelijk kunnen herinneren. Maar als we iets voor kinderen maken, moeten we onthouden wat we als kind zouden hebben gewild - bijvoorbeeld een goede schoen.